Większość tworzyw sztucznych topi się lub ulega rozpadowi po ogrzaniu do temperatury kilkuset stopni Celsjusza. Podczas powstawania tworzyw sztucznych mogą być wykonane elektrycznie, z przewodnictwa poliamidy. Są one jednak nadal nie pasujące do większości metali takich jak miedź, które są przewodnikami. Tworzywa sztuczne i szczepy są wciąż zbyt drogie, aby zastąpić drewno, oploty, beton i ceramika w przedmiotów wielkogabarytowych jak zwykłe budynki, mosty, tamy, chodnik, poliamidy i podkładów kolejowych. Często z tworzyw termoplastycznych wraz z termoutwardzalnymi założeniami, posiadają nieskończoną masę cząsteczkową.
Łańcuchy i szczepy te składają się z wielu powtarzających się jednostek molekularnych, znanych jako powtarzające się jednostki, pochodzące z monomerów, z których każdy będzie miał łańcuchy polimeru w kilku tysiącach powtarzających się jednostek oploty, haft. Zdecydowana większość z tworzyw sztucznych składają się z polimerów węgla i wodoru istniejących w świecie samodzielnie lub z tlenu, azotu, siarki, chloru lub w szkielecie. Podstawą jest to, że część łańcucha na głównej „drodze” łączenia wielu jednostek powtarzalnych są tworzone razem. Aby dostosować właściwości tworzywa sztucznego, różnych grup molekularnych należy „zawiesić je” od szkieletu (zwykle są one zawieszone w ramach łączenia monomerów przed monomerów ze sobą, tworząc łańcuch polimeru). Dostrajanie właściwości polimeru, powtarzając jednostki struktury molekularnej pozwoliła tworzyw sztucznych, aby stać się nieodzowną częścią dwudziestu świat pierwszego wieku.
